Ο Αστέρης Παπλωματάς δουλεύει από το 2002 πάνω σε διάφορες ιδέες από άμμο με οδηγό την περιέργεια για το υλικό που ανακάλυψε ως πρώτη ύλη. Οι πρώτες του «καλλιτεχνικές» προσπάθειες από άμμο ήταν κάποιες δοκιμές-πειράματα στρωματογραφίας. Άμμοι διαφόρων προελεύσεων και χρωμάτων να εναλλάσσονται μέσα σε δεξαμενές νερού. Δουλεύοντας σε πολλούς τύπους αμμωδών εδαφών από όλη την Ελλάδα απέκτησε μια πολύχρωμη συλλογή άμμων, μια φυσική παλέτα.
Η συλλογή που δημιούργησε κατά τη δεκαετή επαγγελματική του ενασχόληση με τη γεωλογία περιλαμβάνει άμμους από όλη την ελληνική επικράτεια και τον κόσμο, και εμπλουτίζεται συνεχώς με καινούρια δείγματα που συλλέγει ο ίδιος αλλά και από «δωρεές» επισκεπτών του Μουσείου Άμμου.
Τα γεω-υλικά υφίστανται κατεργασία ώστε να διαχωριστεί η άμμος από τα λεπτόκοκκα υλικά, και κοσκίνισμα με διαβαθμισμένα κόσκινα για την απομάκρυνση των χονδρόκοκκων υλικών (ψηφίδες, χαλίκια κ.ο.κ). Η άμμος διαβαθμίζεται εν συνεχεία σε λεπτόκοκκη και χονδρόκοκκη για να χρησιμοποιηθεί ανάλογα με τις ανάγκες του έργου.
Χρησιμοποιούνται συγκολλητικά υλικά (κόλλες, ρητίνες κ.ά) που δεν αλλοιώνουν παρά αναδεικνύουν το φυσικό χρώμα της άμμου. Το τελικό έργο είναι υψηλής αντοχής στις διακυμάνσεις υγρασίας και θερμοκρασίας περιβάλλοντος και αναλλοίωτο από το φυσικό φως, ενώ παράλληλα διατηρεί την κοκκώδη υφή της άμμου. Κατά τη συλλογή και επεξεργασία των γεωδών πρώτων υλών αναπτύχθηκε το ενδιαφέρον μα και η ανησυχία για το φυσικό περιβάλλον που είναι γενναιόδωρο αλλά και ανυπεράσπιστο απέναντι στα συμφέροντα εταιρειών και την αβλεψία των ανθρώπων.
Η θεματολογία των έργων του δεν είναι σταθερή ούτε συγκεκριμένη, πάντως η θάλασσα, το κυκλαδίτικο σκηνικό και το φως του Αιγαίου είναι πηγές έμπνευσης. Έτσι ξεκινά ένα μικρό ταξίδι, από τη γέννηση μιας ιδέας ως την υλοποίησή της που μπορεί να διαρκέσει έως κάποιους μήνες. Μια περίοδος γεμάτη ενθουσιασμό αλλά και ένταση, καθώς επίσης και αγωνία για το αποτέλεσμα.
Όσοι επισκέπτονται τα «Μάρμαρα - Χώρος Άμμου», αφού ξεπεράσουν την έκπληξη που τους προκαλεί η ποικιλοχρωμία της άμμου −συχνά ρωτούν «Αλήθεια δεν τη βάφετε την άμμο»−, περιεργάζονται τις δημιουργίες και περιμένουν να ανακαλύψουν την ιστορία της κάθε άμμου στο μικροσκόπιο.
Φεύγοντας από το Μουσείο Άμμου οι περισσότεροι έχουν στο μυαλό τους μια υποβόσκουσα τάση φυγής από το αστικό περιβάλλον. Έχουν σχεδόν πειστεί ότι οι βασικές ανάγκες τους −όχι μόνο οι υλικές αλλά και οι συναισθηματικές− θα βρουν ικανοποίηση στο απέριττο, το φυσικό. Ίσως σε έναν κόκκο άμμου...
ΕΡΓΑ ΛΑΪΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΕΙΔΗ ΠΛΑΚΑ ΜΗΛΟΣ ΠΑΠΛΩΜΑΤΑΣ ΑΣΤΕΡΙΟΣ